Rochus werd geboren te Montpellier omstreeks 1295 uit een familie van rijke kooplui.
Hij maakte zich los van zijn familie en ging als kluizenaar leven. Na enige tijd ging hij op pelgrimstocht naar Rome. Hij zou drie jaar in Rome geleefd hebben. Op zijn pelgrimstocht genas hij pestlijders door gebed en door een kruisteken. Op zijn terugtocht werd hij zelf aangetast door de ziekte. Hij trok zich terug in een hut, waar een engel zijn pestbuilen verzorgde en waar een hond hem elke dag voedsel bracht. Hij genas. Bij zijn terugkomst in Montpellier maakte hij zich niet bekend. Hij werd aanzien voor een spion en vijf jaar opgesloten in de gevangenis. Hij stierf omstreeks 1327.
Van het leven van Rochus is zeer weinig met zekerheid gekend. Hij is nochtans een van de populairste heiligen van Europa geworden.
Hij werd aanroepen tegen besmettelijke ziekten van mensen, van dieren en van gewassen.
West-Europa werd herhaaldelijk geteisterd door pest en cholera. Dat zou mede zijn populariteit kunnen verklaren.
Rochus wordt voorgesteld als een pelgrim met pelgrimsstaf en reiszak, met een hond die hem brood brengt. Hij trekt zij kleed opzij zodat de pestbuil op zijn dij zichtbaar is.
NB
In de sacristie van de Sint-Laurentius parochie staat nog steeds een 19e eeuws beeld van de heilige Rochus, van onbekende origine, en die van die kapel afkomstig zou kunnen zijn. Toen de kapel aan Maria toegewijd werd, in 1954, bestond nog het broederschap van Sint-Rochus in de parochie.
Er was een altaar voor St.-Rochus in de vorige kerk (van architect Bourla) die afgebroken werd in 1932. De heiligenbeelden van die kerk werden samen verkocht. In de nieuwe kerk van 1934 was er geen plaats voor een Rochusbeeld.
Heeft men toen (in 1934 of in 1954) het oude beeld van de Rochuskapel (tijdelijk?) naar de parochie gebracht voor de jaarlijkse vieringen van het Rochusbroederschap? .